Sjedila jedna ptičica na grančici.
Zatim je poletila.
Prvo jako visoko,a onda u zanosu se spustila skroz nisko.
A onda je pukla u staklo.Pala na tlo.Mrtva.
Šta li je mislila u tom momentu?
Ništa posebno.Samo se pitala kako je mogla da umre od nečega nevidljivog.
“Ljubav je u isti mah najblaženije i najbolnije iskustvo koje čovjek može da stekne na ovom svijetu”
Meša Selimović
